0 Πατριδογνωσίας συνέχεια...

Τα Άντριγια (η ρεματιά που αρχίζει από τον Ψωριάρη και κατηφορίζει ως την περιφέρεια του Ασώματου και τον Κάμπο Ευεργέτουλα) είναι η αγροτική περιοχή που αιώνες τώρα, πιότερο από κάθε άλλη, θρέφει τις αλλεπάλληλες γενιές Αγιασωτών και όχι μόνο. Είναι η πιο εκτεταμένη, η πιο πλούσια και η πιο αποδοτική περιοχή της αγιασώτικης κτηματικής περιφέρειας. Διαρρέεται από τον Αντριώτη ποταμό και βρίθει από λογής καλλιέργειες. Λιόφυτα λαδερά βουνά, καρπερά περβόλια με όλου του κόσμου τ’ αγαθά, κηπευτικά, φρούτα και κυρίως μήλα, ασυναγώνιστα κεράσια και βύσσινα, ρέματα που στο διάβα τους ποτίζουν και θεριεύουν θεόρατα κυπαρίσσια, πλατάνια, καστανιές, καρυδιές. Σύμφωνα με την επικρατέστερη ετυμολογική εκδοχή, πήραν το όνομά τους από τα πολλά μικρά σπήλαια που συναντώνται στην περιοχή (άντρον = σπήλαιο και Άντρια = περιοχή με σπήλαια). Στην ευλογημένη αυτή περιοχή οι κάτοικοι της Πενθίλης (θεωρούμενοι μακρινοί απόγονοι του Πένθιλου, οικιστή της Λέσβου) είχαν τους νερόμυλούς τους που λειτουργούσαν με τα νερά του ποταμού Αντριώτη. Οι μύλοι ήταν δέκα και αποτελούσαν πυρήνα οικισμού, γι’ αυτό αναφέρονται ως «Δέκα Άντρια» στη «Λεσβιάδα Ωδή» του Σταυράκη Αναγνώστου. Τα Δέκα Άντρια μνημονεύονται και από τον αρχιερέα Μυτιλήνης Ιγνάτιο, ο οποίος συνέταξε τον κατάλογο των χωριών της Λέσβου κατά την περίοδο 1567-1652. Στα Άντρια δεν είχαν μόνον τους μύλους τους οι Πενθιλιώτες, αλλά κρυβότανε και στα άντρα (σπήλαια) της περιοχής με τις οικογένειές τους κάθε φορά που τους ειδοποιούσαν οι βιγλάτορες του Ξυλόκαστρου ή του Ολύμπου πως σε κάποιο μέρος του νησιού αποβιβάστηκαν Σαρακηνοί πειρατές. 
Βαδίζοντας από το Πάτ’μα στις Περιστεριές, σε μια καμπή του δρόμου υπάρχει ένα σημείο που προσφέρει μαγευτική θέα στα Άντριγια και στην ευρύτερη περιοχή. Δρασκελάς λίγα πουρνάρια και βρίσκεσαι σ’ ένα βράχο απ’ όπου η ματιά αγκαλιάζει όλη τη ρεματιά, βουτά στην πολύχρωμη πράσινη θάλασσα και μένει για πολλή ώρα βυθισμένη ρουφώντας αχόρταγα την παραδεισένια ομορφιά της φύσης που σε μαγνητίζει και σε καθηλώνει…
Συνεχίσαμε το δρόμο μέχρι να βγούμε στο Ψωριάρη και στο Σανατόριο και μετά κατηφορίσαμε τη γνωστή πατωμένη που διασχίζει την πάντα πανέμορφη ρεματιά από τα Μπιτζίλια μέχρι τον Απέσο.





























Αδρές πινελιές στον καμβά της φύσης! 
Αϊ Γιάννης 
Αχόρταγη ομορφιά! 
Η θέα του Κόλπου Γέρας από τις Περιστεριές
Η μοναδική συστάδα μαύρης ελάτης στη Λέσβο
Η παλιά αποθήκη φρούτων των φυματικών
Η περιοχή είναι γεμάτη χαράδρες
Η χλόη ντύνει την παλιά ξερολιθιά ενός εγκαταλειμμένου σωθυριού
Καλοφτιαγμένες αγροικίες
Κουρνιάζει στη αετοφωλιά του
Μαγεία!
Μερική άποψη της Αγιάσου από τον Αστράτ'γιου
Μύριες αποχρώσεις του πράσινου
Οι ηλιχτίδες δυσκολεύονται να διαπεράσουν
τα βαθύσκιωτα φυλλώματα του κατανοδάσους 
Παναγιούδα Μπιτζιλίων
Πυκνόβλαστές δροσόλουστες ρεματιές
Ταξιάρχης Μπιτζιλίων (Αστράτ'γιους)
Το Σανατόριο
Το στόμιο
κείμενο - φωτογραφίες κύριου Παναγιώτη Κουτσκουδή
read more "Πατριδογνωσίας συνέχεια..."
Flag Counter
 
>