Την
είπαν Πήλιο του Αιγαίου και Ελβετία της
Λέσβου. Όχι άδικα! Ανηφορίζοντας από τη
Φαμάκα ως το Σανατόριο η θέα της Αγιάσου
και του ορεινού όγκου Ολύμπου
είναιφανταστική. Χάρμα οφθαλμών! Πηχτό
πράσινο κουκουλώνει τα βουνά και πνίγει
από παντού το χωριό. Ο πευκώνας κι ο
καστανιώνας παλεύουν ποιος θα σκαρφαλώσει
πρώτος στα δασωμένα διάσελα, ποιος θα
πατήσει περισσότερες κορφές. Λυγερόκορμες
λεύκες και σπαθάτα κυπαρίσσια πυργώνουν
το μπόι τους στις βαθύσκιωτες ρεματιές
και στ’ ανήλια φαράγγια, όπου ροβολούν
γάργαρα κρουσταλλένια νερά. Και μέσα
από τα αλλεπάλληλα θεόρατα κύματα αυτής
της πράσινης θάλασσας αναδύεται η
αγέρωχη κορφή του λεσβιακού Ολύμπου.
Αυτός ο επιβλητικός βιγλάτορας του
Αιγαίου, που απ’ την κορφή του σου
προσφέρει μια μαγευτική θέα, που απλώνεται
πέρα, ως τη μικρασιατική γη. Αυτός ο
γυμνός κακοτράχαλος βραχώδης όγκος
που, σαν την Κιβωτό του Νώε, κρύβει μες
στα μπούνια του έναν τεράστιο θησαυρό,
έναν ανείπωτο πλούτο σπάνιων φυτικών
και ζωικών ειδών, που βρίσκουν απάγκιο
στην αγκαλιά του. Ο γέρο-Όλυμπος, σα
στοργικός πατέρας, φρόντισε να προικίσει
τη νυφούλα του, την Αγιάσο, αλλά και τη
λεσβιακή γη με μια ευλογημένη παρακαταθήκη.
Υποχρέωσή μας να τη διαφυλάξουμε, ντόπιοι
και επισκέπτες, ως κόρη οφθαλμού!
 |
| Άποψη της Μπουτζαλιάς |
 |
| Άποψη του Καμπουδιού και της Αγιάς Τριάδας |
 |
| Έκσταση!!! |
 |
| Θεός!!! |
 |
| Κορμί λαμπάδα, το κυπαρύσσι! |
 |
| Λατρεία |
 |
| Μέρος της Αγριάς (Σαμουήλ Ράχτα) και του Καστελιού |
 |
| Οι Λάμπου Μύλοι από τον Άγιο Πανέρα |
 |
| Όλυμπος, Αγιάσος, Καστέλι |
 |
| Φαίνεται τμήμα της Καρυάς και του Κήπου Παναγίας |
κείμενο - φωτογραφίες κύριου Παναγιώτη Κουτσκουδή
