Συνεχίζοντας το οδοιπορικό μας στις πηγές Δάφνης, σήμερα θα
σεργιανίσουμε στην παρακείμενη υδροφόρα περιοχή «Βουλέλ’» και θα γυρίσουμε μια
ενδεκαετία πίσω το ροδάνι
του χρόνου, για να ζωντανέψουμε τις εργασίες αξιοποίησής τους.
Ο χείμαρρος της Δάφνης ρίχνει τα κρουσταλλένια νερά του στον ποταμό Βούρκο που διασχίζει το τσαμλίκι και εκβάλλει στη θαλάσσια περιοχή των Βατερών. Η περιοχή ήταν ιδιοκτησία κάποιου Βουλέλη, εξ ου και η ονομασία της, «Βουλέλ’». Βρίσκεται πέρα από τον κάμπο της Σωτήρας και στα ριζά της Άσπρης Πέτρας, όπου εκτείνεται η χαλατσιά με τα αόρατα αμπριά των ανταρτών. Είναι διάσπαρτη από πηγές που υδρεύουν την Αγιάσο και τον Πολιχνίτο. Εντύπωση προκαλούν οι κάτασπρες πέτρες και τα βότσαλα μέσα στην κοίτη του ποταμού, που οφείλουν το κατάλευκο χρώμα τους στην πλούσια περιεκτικότητα των νερών σε αλάτι. Λες και τα ‘χει ασβεστωμένα κάποιο ανθρώπινο χέρι!
Την περίοδο 2003-2006, κατά τη διάρκεια της πρώτης δημοτικής θητείας του τότε Δημάρχου Αγιάσου Χρύσανθου Χατζηπαναγιώτη, και με την επιστασία του αντιδημάρχου Αγιάσου Προκόπη Τσαμπλάκου έγιναν τα σημαντικότερα υδρευτικά έργα των τελευταίων δεκαετιών που έδωσαν λύση στο οξυμμένο πρόβλημα λειψυδρίας του χωριού. Τότε (άνοιξη 2005) εκτελέστηκε με αυτεπιστασία (και όχι με δημοπρασία) και το έργο καλλιέργειας των πηγών Δάφνης και μεταφοράς τους στον Αϊ Δημήτρη. Δούλεψαν εκεί ο Γιάννης Λεβέντης, ο Μιχάλης Γουγουτάς, ο Στρατής Αντ. Καμάτσος, ο Δημήτρης Σωτ. Βαρβάκης, ο Κώστας Λαλάς, ο Γρηγόρης Ακαμάτης, ο Περικλής Κεντέρης και άλλοι. Οι φωτογραφίες αποτυπώνουν το μόχθο των εργατών, τη μαστοριά των τεχνιτών και την ικανότητα του ανθρώπου – ως κοινωνικού όντος - να δαμάζει την αγριάδα της φύσης και να εκμεταλλεύεται προς όφελός του κάθε ικμάδα του ζωογόνου πλούτου της.
Ο χείμαρρος της Δάφνης ρίχνει τα κρουσταλλένια νερά του στον ποταμό Βούρκο που διασχίζει το τσαμλίκι και εκβάλλει στη θαλάσσια περιοχή των Βατερών. Η περιοχή ήταν ιδιοκτησία κάποιου Βουλέλη, εξ ου και η ονομασία της, «Βουλέλ’». Βρίσκεται πέρα από τον κάμπο της Σωτήρας και στα ριζά της Άσπρης Πέτρας, όπου εκτείνεται η χαλατσιά με τα αόρατα αμπριά των ανταρτών. Είναι διάσπαρτη από πηγές που υδρεύουν την Αγιάσο και τον Πολιχνίτο. Εντύπωση προκαλούν οι κάτασπρες πέτρες και τα βότσαλα μέσα στην κοίτη του ποταμού, που οφείλουν το κατάλευκο χρώμα τους στην πλούσια περιεκτικότητα των νερών σε αλάτι. Λες και τα ‘χει ασβεστωμένα κάποιο ανθρώπινο χέρι!
Την περίοδο 2003-2006, κατά τη διάρκεια της πρώτης δημοτικής θητείας του τότε Δημάρχου Αγιάσου Χρύσανθου Χατζηπαναγιώτη, και με την επιστασία του αντιδημάρχου Αγιάσου Προκόπη Τσαμπλάκου έγιναν τα σημαντικότερα υδρευτικά έργα των τελευταίων δεκαετιών που έδωσαν λύση στο οξυμμένο πρόβλημα λειψυδρίας του χωριού. Τότε (άνοιξη 2005) εκτελέστηκε με αυτεπιστασία (και όχι με δημοπρασία) και το έργο καλλιέργειας των πηγών Δάφνης και μεταφοράς τους στον Αϊ Δημήτρη. Δούλεψαν εκεί ο Γιάννης Λεβέντης, ο Μιχάλης Γουγουτάς, ο Στρατής Αντ. Καμάτσος, ο Δημήτρης Σωτ. Βαρβάκης, ο Κώστας Λαλάς, ο Γρηγόρης Ακαμάτης, ο Περικλής Κεντέρης και άλλοι. Οι φωτογραφίες αποτυπώνουν το μόχθο των εργατών, τη μαστοριά των τεχνιτών και την ικανότητα του ανθρώπου – ως κοινωνικού όντος - να δαμάζει την αγριάδα της φύσης και να εκμεταλλεύεται προς όφελός του κάθε ικμάδα του ζωογόνου πλούτου της.
 |
| Ζωηρή αντίθεση στην απέραντη ομοιομορφία του βαθυπράσινου πευκοδάσους! |
 |
| Λίγο πιο κάτω από τα αμπριά των ανταρτών |
 |
| Ο ποταμός Βούρκος |
 |
| Οι κατάλευκες πέτρες που είναι διάσπαρτες στην κοίτη του ποταμού |
 |
| Στην απέναντι όχθη διακρίνεται καθαρά η τοιχοποιία του παλιού παρόχθιου δρόμου |
κείμενο - φωτογραφίες κύριου Παναγιώτη Κουτσκουδή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου